Mijn moeilijke levensverhaal
Het was het jaar 1994. (Ik was 17 jaar)
Ik woonde in een kindertehuis in zwolle
Mijn ouders wonen in steenwijk.
We gingen met het huis een week op vakantie.
Ik kwam op 1 kamer met een andere jongen (Hij was 19 jaar)
ik kende hem al jaren omdat ik met hem op school zat en hij kwam ook uit steenwijk.
Ik dacht leuk
Ik ging omdat ik pas 14 was natuurlijk eerder naar bed.
Ik kon altijd al moeilijk in slaap komen, dus die week ook.
Dus toen hij naar bed ging was ik nog wakker. Dus ik zei gewoon welterusten.
Op een gegeven moment toen hij al op bed lag, vroeg hij kun je even komen. Ik dacht waarom. Maar ik kwam, Hij trok opeens mijn pyjamabroek plus mijn onderbroek omlaag.
Zonder dat ik het wist had hij vooraf dat hij mij riep bij zich zelf al alles omlaag getrokken. Hij begon eerst wat te voelen aan mijn ballen.
Toen trok hij de laken van zich af en ik moest boven op hem liggen.
Ik moest heen en weer gaan.
Als ik het spannend of niet leuk vindt moet ik lachen.
Want ik heb een handicap en dat hoort bij mijn handicap.
Dus ik begon te lachen.
Hij dacht dus hij vindt het leuk.
Niet dus.
Dat ging 3 dagen zo door.
Toen ging hij weer naar huis omdat hij geen week kan volhouden omdat hij gauw moe wordt van een week vakantie. Dus ik had nog 3 dagen een kamer alleen.
Even bijkomen van die week.
Toen we na die week terug kwamen,
was er iemand van onze groep verhuist.
Hij sliep met die jongen die verhuist was op 1 kamer.
Dus de groepsleiding vroeg mij of ik de
kamer met hem wou delen.
Ik durfde geen nee te zeggen natuurlijk.
Ik dacht misschien is hij wel veranderd.
Niet dus hij ging gewoon door.
Na een paar maanden durfde ik het tegen mijn mentor te zeggen en die ging naar zijn mentor. Toen is het opgehouden.
Na een paar maanden ging hij verhuizen.
Dus eindelijk van hem af.
Na een paar maanden zei mijn moeder omdat jij ingedaalde teelballen hebt moet jij naar het ziekenhuis.
Naar de kinderarts daar moest ik alles uittrekken.
Dus spiernaakt.
Die stuurde mij door naar een specialist.
Dus weer spiernaakt.
Allebei de keren dus ook aanraken.
Tussen de kinderarts en de specialist kwam de voorbereidingen voor het voorgezet onderwijs. Vooraf moest ik daar naar de schoolarts. Mijn moeder vond het nodig om natuurlijk weer over weet wel te beginnen. Dus daar ging ik weer.
Gauw daarna kwam de specialist.
Weer alles uittrekken.
Een dag voor de operatie weer naar een andere arts. Je kent het ritueel.
Twee maanden naar de operatie.
Na de arts voor na controle.
Dus ik ging weer, maar dit keer hoefde alleen mijn broek omlaag.
Bijna even erg ondertussen.
Recente reacties