Dutch Down Under – 1

NOOT VOORAF: Dit verhaal zal meerdere delen kennen, en om een goedlopende verhaallijn te creëren is een dito opbouw nodig.

Bijna gelijktijdig, alsof zijn biologische klok erop afgestemd was, werd James wakker terwijl de glinsterende zon opkwam boven het door grote vlaktes omgeven MacDonnellgebergte. De Nederlandse immigrant, na het afronden van zijn master door een gebrek aan perspectief vertrokken naar Australië, was door een gelukkige samenloop van omstandigheden terechtgekomen in dit laatste stukje civilisatie van het Noordelijk Territorium: Alice Springs. Te midden van eeuwig uitgestrekte woestenijen, onttrokken van het menselijk leven, lag dit vredige stadje, waar de tijd stil leek te staan, en James de rust vond die hij zo hoog nodig had na zijn nogal haastige vertrek uit het drukke Nederland.

Na het afronden van zijn studie Filosofie, en de hierop volgende master was James gespecialiseerd in de politieke filosofie. Dankzij zijn eeuwige drang naar avontuur en ambitie besloot hij, mede ingegeven door vele bezuinigingen in Nederland, een baan overzees te zoeken. Door een tip van een oom van hem, die eveneens ooit geëmigreerd was, kon hij terecht bij het Alice Springs Town Council, alwaar hij de functie van beleidsmedewerker Sociale Zaken bekleedde. Het was weliswaar geen goedbetaalde baan, maar een jonge vent in zijn twintiger jaren kon zich ermee bedruipen. Het betaalde de huur, hij kon er van leven, en tegelijkertijd was er ook nog tijd om wat te doen aan ontspanning.

Na de nodige rituelen in de ochtend, stapte James in zijn Jeepje, die hij overgenomen had van de vorige eigenaar van het bescheiden huisje dat hij betrokken had na aankomst in Alice Springs. Na meerdere keren de motor trachten te starten, pufte en steunde de auto de oprijlaan af. Het was nog vroeg in de ochtend, maar het dagelijks leven in het hart van Australisch Rode Centrum was al vol op gang, het was immers voor de gezondheid verstandiger om ’s ochtends zo veel mogelijk werk te verrichten, en ’s middags binnen in door airconditioning gekoelde ruimten de zon te ontduiken.

Eenmaal aangekomen op het lokale gemeentehuis, groette James de baliemedewerker die suffig achter zijn computer de nodige werkzaamheden verrichte. Op de weg naar het kantoor dat hij deelde met zijn collega Donald kwam James, zoals iedere werkdag, langs het kantoor van de maatschappelijk werkster, de enige die het stadje rijk was. Hij sprak haar niet vaak, maar gezien de geringe omvang van het stadje, en het hoge ‘ons kent ons’-gehalte wist hij dat Victoria, zoals de vrouw heette, vrijgezel was. James had al vaak gefantaseerd over de bloedmooie Australische, die met haar blonde haren, welgevormde heupen en proportionele bovenlichaam de droom vormde van menig man, getrouwd of ongetrouwd. Daarnaast wist hij dat Victoria evenals hij een Europese opleiding genoten had, en dus niet in de beperkte hokjes dacht als de plaatselijke bevolking, die vaak hun hele leven sleten in Alice Springs.

Na een lange, warme werkdag op kantoor, met de nodige plichtplegingen en vele dossiers was het gebruikelijk dat de ondersteunende staf van het departement Sociale Zaken ‘s vrijdags verkoeling zocht in één van de weinige barretjes die het stadje rijk was. In The Juicy Jump vond een groot deel van de plaatselijke bevolking ontspanning, zo ook James, die er eveneens vaak het Nederlands voetbal kwam volgen op de lokale Fox-zenders. Samen met Donald en Richard, een assistent van de wethouder waaronder ze werkten, bestelde hij een biertje, terwijl hij op de televisie keek naar een samenvatting van Chelsea – Liverpool (2-1) uit de Engelse voetbalcompetitie.

Naar mate het later werd op de avond, en het publiek een wat volwassener en minder puberaal gehalte kreeg, veranderde The Juicy Jump van een cafetaria c.q. bistro-achtig etablissement in een meer dancing-achtig kroegje, waar de twintigers poogden enige vorm van uitgaan te bedrijven. Aangezien Alice Springs zeer geïsoleerd ligt (dichtstbijzijnde steden op +- 1000 kilometer) was er geen andere mogelijkheid dan uitgaan in dit kleine barretje, en dit gebeurde dan ook wekelijks.

In een hoekje van dit groezelige, maar toch leuke tentje zat Victoria, samen met haar vriendinnen, enigszins verveeld toe te kijken hoe de wekelijkse sleur zich voltrok: opgeschoten twintigers en dertigers die poogden de vrouwen van Alice Springs te versieren door een met drank omgeven aroma rond te dartelen alsof men aan een paringsdans wilde beginnen. Victoria, die dankzij een bemiddeld familielid gestudeerd had in het Engelse Lancaster, voelde zich hier te goed voor. De enige reden dat zij nog woonachtig was in het stadje was dankzij het overlijden van haar vader, waardoor zij de zorg overnam voor haar moeder en zusje.

Er was echter één man die zich niet leek te interesseren voor de vele bakvissen die Alice Springs rijk was, en die vaak gezelligheid verkoos boven dronkenschap. Het was de Nederlander, van wie heel Alice Springs zei dat hij wellicht ooit de landelijke Australische politiek in zou gaan, mits hij zich naturaliseerde. De knappe Hollander, met de typerende Noord-Europese blauwe ogen, was wel een man in wie ze interesse had, echter zette hij nooit een stap in haar richting, alsof hij geïntimideerd raakte door haar natuurlijke schoonheid. Dit moest maar eens klaar zijn, en Victoria goot haar drankje achterover en bestelde twee shotjes Goldstrike, het afschuwelijke bocht dat echter voldoende benevelde om gekke dingen te doen.

“Hey Dutchie, ik heb een shotje over en geen van mijn vriendinnen is mans genoeg om ‘m achterover te gieten, een Europeaan zoals jij kan dit toch wel?”, opende Victoria de dialoog na afgestapt te zijn op de verbouwereerde James, die het drankje enigszins bedremmeld aanpakte en achterover goot. James, die begreep dat dit wellicht dé kans was om de Engel van Alice Springs te versieren, bedankte haar, en bestelde twee wodka cola om quitte te staan en begon een gesprek over het liberale Europa in verhouding tot het conservatieve Alice Springs, niet bepaald waar Victoria op zat te wachten, ze greep zijn arm en legde die op haar heupen: voor de gemiddelde man van Alice Springs genoeg om wekenlang natte dromen te krijgen. “Dans met me, en laat zien dat je niet hetzelfde bent als de rest”, was voor James het teken om te kappen met zijn saaie politieke monoloog, en onder toeziend oog van beider vrienden dansten ze onder begeleiding van een plaat van The Beatles die uit de typische Jukebox knalde.

Na afloop van de avond, waarin James en Victoria meermalen om elkaar heen draalden en menig intieme blik uitwisselden, bleven beide jongelingen nog even hangen bij de Jeep van James. De Nederlander vroeg “of ze nog zin had in een glaasje wijn bij hem thuis”, wat ze gretig beaamde. Na een hobbelige rit, waarbij James meermaals zichzelf moest bedwingen niet te genieten van de inkijk die Victoria hem gunde, kwamen ze thuis aan, alwaar James een fles wijn uit de kast pakte en twee glazen inschonk. Victoria, wiens hormonen door haar lichaam gierden, negeerde dit echter compleet, legde haar armen om zijn nek, en kuste James teder, terwijl ze met haar handen door zijn haar streelde: “Silly Dutchy, dacht je nou écht dat ik slechts een drankje wilde.”, en ze daalden neer op de riante bank, waarna James voorzichtig het mooie jurkje en het ondergoed van Victoria van haar lichaam afstroopte. De fantastische contouren van haar lichaam bleken slechts een voorbode op de werkelijkheid, want de naakte Victoria was mooier dan hij ooit had kunnen dromen. En met veel gretigheid ontdeed hij zich van haar slipje, om met zijn tong haar meest gevoelige plekje te beroeren, wat een siddering en diepe zucht deed ontketenen bij de knappe blondine.

De bevrediging van Victoria, en de manier waarop haar prachtige, door God met prioriteit geschapen lichaam bewoog op de dansjes die zijn tong maakte, waren voor James gelijk aan de mooiste momenten uit zijn leven, en hij moest moeite doen om haar niet meteen te bespringen in plaats van teder de spanning op te bouwen. Hij kneedde zachtjes de volle borsten van de Australische, die goedkeurend kreunde, en streelde haar platte buik, die door een mooie glinsterende navelpiercing nog meer gratie kreeg dan hij ooit fantaseerde. Zijn tongwerk nimmer stakend, en haar lichaam strelend, bracht hij Victoria naar een intens orgasme, terwijl James zelf nog aangekleed was, een teken voor Victoria dat deze man een echte gentleman was, en geen boerenlul die enkel en alleen aan zichzelf dacht.

Ze kwam overeind en duwde James speelde achterover op de brede vierpersoonsbank, en terwijl hij zijn shirt over de televisie gooide, ontdeed zij James met speelse, maar tevens zaadvragende ogen, van zijn jeans en boxershort. De niet van gering formaat-zijnde penis van James, stond al enige tijd stijf overeind te wachten op dit moment, en Victoria keek met grote ogen toe. Toen bracht ze haar tong naar de grote roze eikel, wat een siddering van genot teweeg bracht bij James, waarna ze haar mond sloot over zijn mannelijkheid. “T-this is heaven”, bracht James stamelend uit, terwijl hij moeite deed om niet direct zijn kruid te verschieten. Victoria, de bloedmooie Australische godin, zat naakt met haar wiegende borsten tussen zijn benen en gaf hem de pijpbeurt waar hij slechts van kon dromen, en welke geen enkel van zijn Nederlandse vriendinnen ooit had kunnen overtreffen. Hij hoopte dat het hier echter niet bij bleef, maar de avond was nog jong en beloofde zeer memorabel te worden, voor zowel James als Victoria.