De vergeten buideltas.

“Heeft u het makkelijk kunnen vinden?” was de obligate vraag van Arie , toen hij de deur had open gemaakt en oog in oog stond met de vrouw .”Geen punt hoor , ik heb een navigatie-systeem in mijn auto . Dat wilde mijn man , omdat ik zovaak verkeerd reed. Ik kan namelijk niet kaartlezen , zegt hij. Maar het is fijn parkeren hier , zeg , anders dan bij ons in het centrum van Dordrecht. Overigens , ik heet Annette”

“Ik ben Arie, maar kom gauw binnen , dan zie je je tas terug. Ik heb koffie gezet , daar zal je wel trek in hebben , na zo’n autorit, denk ik” De shawl , die ze droeg , ging aan de kapstok en Arie ging haar voor de huiskamer in . “Hier is je tas en zoek een stoel , die je prettig lijkt. ” De zonnige huiskamer had een groot raam , waardoor je over een sloot heen , het weidelandschap inkeek . De ruimte was modern ingericht met ingelijste grote foto’s aan de muren. “Ja , fotograferen is mijn beroep , dus wil ik ze ook graag om me heen hebben. Mijn vrouw vindt dat soms minder , maar die foto’s geven me toch inspiratie en daar moet het van komen. ” Ondertussen keek Annette in haar grote buidelvormige leren tas. “Kijk maar rustig of alles er nog in zit , hoor. Ik kan me best voorstellen , dat dat je toch bezig houdt.”

Dat vind ik wel moeilijk hoor , want het is dan net of ik jou controleer. Ik ben je al heel dankbaar , dat je hem gevonden hebt en mij vanmorgen belde. Het was stom van me om dat ding in het restaurant te laten staan , maar ik was even naar de WC daar en had hem toen onder tafel geschoven. En zo vergat ik hem , toen ik wegging ”

“Ja , ik voelde iets tegen mijn been , toen ik in dat restaurant , daarna , aan datzelfde tafeltje ging zitten. Ik vond het beter om me er zelf over te ontfermen , toen ik zag dat het een damestas was met alles erin. Je weet het tegenwoordig niet meer wie nou te vertrouwen is. Maar hoe wil je je koffie hebben?”

Ondertussen was zij voor het brede raam gaan staan om vol te genieten van het grootse uitzicht. In het restaurant had hij in een flits gezien , dat het een grote damestas was. Hij besloot het ding eerst onder maar onder tafel te laten staan , om hem dan pas bij het weggaan mee te nemen. Hij was razend nieuwsgierig wat er in zou zitten. Nieuwsgierigheid was een van zijn zwakke punten, dat hield Miriam , zijn vrouw , hem vaak voor. Miriam was nu een paar dagen naar Rotterdam om haar zieke moeder te verzorgen. Zijn uitsmijtertje at hij wat gehaast op en frommelde de tas toen onder zijn regenjas bij het weggaan. In zijn auto maakte hij de tas open. De tas was van Annette Christine Terpstra-de Jong. Ze was geboren in 1964 , dus twaalf jaar ouder dan hij. Maar toen hij de papieren verder inkeek , was hij stomverbaasd : de foto in het paspoort toonde een vrouw , die sprekend leek op zijn “juffrouw Sonja” uit zijn jeugd. Op de basisschool had hij twee jaar les van haar. Hij vond haar geweldigen kon tijdenlang dromerig naar haar kijken , ja , genieten eigenlijk . Zijn geheimste wens was toen om haar een keer zonder kleren te zien. Zijn moeder had hij toen wel eens bloot gezien , maar Juffrouw Sonja , dat was toch wel veel spannender ! Annette was ook wat langer dan hij , las hij. Vanuit de keukenhoek keek hij naar haar lange smalle postuur , zelfs in haar mantelpak . Haar silhouet stak duidelijk af tegen de zonoverstraalde achtergrond. Het liefst had hij haar daar vor het raam , staand , genomen ! Een ding spookte door zijn hoofd sinds hij gisteren in de auto de foto had bekeken : ik wil haar neuken ! Was het door haar overeenkomst met juffrouw Sonja of kwam het door de realistische reuze-vibrator , nog in koopverpakking , die hij in haar buideltas vond ?

“Met alleen wat melk graag” zei ze” zal ik maar gaan zitten ? Je houdt wel van een warm huis , geloof ik , he? “

Hij ging zwijgend tegenover haar zitten , maar haar rok was zo lang , dat hij weinig van haar benen kon zien. Zou ze zo’n gehate panty dragen en wat voor slipje zoe ze aanhebben ? Hij moest er naar raden , want ze hield ook nog haar benen zedig tegen elkaar aan. Hij kreeg een inval : “als je je koffie op hebt , zal ik jou mijn werkruimte eens laten zien, als je dat leuk vindt. Dat is in de kelder”

“Prima Arie , heb je hier alleen je donkere kamer of moet ik ook denken aan een soort fotoatelier ?”

Toen de koffie op was , stond hij langzaam op en ging haar voor om via de hal de kelder in te gaan. De stijle trap aflopend , bleef hij tegen haar doorpraten. Zich omdraaiend probeerde hij snel een blik onder haar rok te werpen , maar die rotrok was te lang en te ruim. Hij legde alles uit , van zijn Hasselblad , de reflectieschermen , de achtergronden en de vele lampen. Ze bekeek de foto’s aan de wand. “Vrijmoedige foto’s hoor . Is dat je vrouw?” “Ja , de meeste wel ” zei hij , terwijl hij achter zijn camera ging staan. “Mag ik een foto van je maken ,Annette?” Ze vond het moeilijk om nee tegen hem te zeggen. Ze was blij , dat ze haar tas weer terug had. “Maar niet in mijn nakie , hoor. Daar ben ik te oud voor. Heet dat niet een “beavershot” , zoals je op die foto daar , dat meisje zo recht in haar vrouwelijkheid fotografeerde? Is dat nieuw eigenlijk , dat ze zich van beneden helemaal kaal scheren ?”

“annette , wat heb je een hoop vragen. Doe ten minste even je jasje uit , dan kan ik een leuk foto’tje maken. Die stuur ik je dan na , is leuk voor je man:”. Het wijde bloesje , dat ze eronder droeg , gaf ook weinig prijs over Annette’s borsten. Groot zijn ze niet , dacht hij , maar waarschijnlijk welstevig. Ze liet zich gewillig in een pose plaatsen en de lampen flitsten.

Weer boven gekomen , stelde Arie voor om nog even een glaasje wijn te drinken. “Ik heb nog wel even tijd ” zei ze “maar ik wil wel voor de spitsdrukte thuis zijn. Ik laat m’n jasje maar even uit , want het is hier toch aardig warm” Een van de voorbereidende maatregelen van Arie was geweest , dat hij de kamertemperatuur met een graad of vier of vijf had verhoogd. Okk hij voelde zich wat zweterig , maar het doel heiligt de middelen . Ze praatten over vam alles : uiteraard fotografie , maar daarna over vacanties en het wonen op het platte land. Bij het inschenken van het tweede glaasje wijn , deed Arie dat wat onhandig . Er kwam een “fraaie” vlek op haar bloese. Hi haastte zich naar de keukenhoek om een doekje te pakken, waarmee het afgeveegd kon worden. “Dat wordt niks met een doekje , hoor. Ik doe hem het liefst een in een sopje. Wijnvlekken zijn ellendig , Maar dit is zijde , dus het zal er wel uit gaan” Zijn opzet was gelukt en even later stond ze aan het aanrecht haar bloese te wassen. Ze had een sobere bh aan . Hij schatte cup b. Haar armen toonde , dat ze veel aan sport deed. Het tafreeltje wond hem op , vooral toen hij haar parfum opsnoof.

“Ik ga dan wel na de spits naar huis , al de zaak weer droog is . Er is vandaag toch niemand , die thuis op me wacht. Wanner komt jouw vrouw thuis?” Arie legde uit dat ze in Rotterdam zat en dat hij verder ook alle tijd had , omdat hij weinig opdrachten had. De bodem van de fles kwam in zicht. Arie was naast Annette op de bank gaan zitten , maar haar lichaamstaal maakte hem duidelijk , dat zij niet echt gediend was van verdere toenaderingen. Stiekum verwisselde hij de bijna-lege-fles voor een volle . Die had hij ‘s morgens al klaargezet , ontkurkt en wel . Zij lustte toch nog wel een slokje , leek hem. Buiten begon het al te schemeren. Annette liep naar de keukenhoek om te voelen of haar bloese al droog was. Ze trol hem aan en opende de sluiting van haar rok om de bloese goed te kunnen instoppen. Het wond hem op om dat te zien , maar er zat voor hem niets meer in het vat , moest hij zichzelf teleurgesteld bekennen. Het jasje ging weer aan en ze pakte de tas , waar het allemaal om te doen was geweest. In de hal voelde hij , dat haar wangen wat gloeiden van de alcohol of de hoge thermostaatstand , toen ze de bekende drie zoenen wisselden.

Maar er ging iets mis in de afscheidsceremonie , want bij de derde zoen kwamen hun lippen op elkaar . Hij voelde de zachte gloeierige lippen op de zijnen en perste meteen zijn tong bij haar naar binnen. Omdat ze niet tegenstribbelde , nee , zijn actie zelfs beantwoordde vatte hij moed en maakte de sluiting van haar rok los. Deze gleed geluidloos op de grond . Ze stapte eruit en slingerde hem met een voetbeweging naar opzij. Dit was voor hem een duidelijk signal, hij trok haar mee de huiskamer weer in . ze liet zich achterover op de bank vallen. Ze droeg een fantasieloos broekje , maar alles wond hem nu op . Ze liet zich het broekje afstropen , over de kousen met elastieke bovenrand. Heerlijk , neuken terwijl de vrouw haar kousen aanhield : lekker glad ! Hij stond voor haar en liet zijn broek zakken en keek neer hoe ze daar zo verwachtingsvol lag , zo kwetsbaar met haar grote harige geheime driehoek. Het fascineerde hem. Van onder de bank griste hij een pakje met een condoom. “Nog even geduld ” zei hij, terwijl hij het ding over zijn kaarsrechte piemel afrolde. Het was er eentje met een pasta voorin , waardoor hij zijn klaarkomen lang kon uitstellen. Het flitste door hem heen : meid , ik ga je helemaal uitwonen !!

Ze zuchtte diep , toen hij zijn piemel in haar schoof. De zucht wa een berustende apotheose , nadat ze een paar uur afgepast hadden .

Ze bleek geroutineerd , want ze reageerde goed op de verschillende standjes , die hij inzette. Toen ze uiteindelijk boven lag , pakte hij haar vibrator. ‘sMorgens had hij die uitgepakt , met creme ingesmeerd en onder de bank gelegd. Hij drukte het ding voorzichtig tegen haar poepgaatje en startte het trilmechanisme. Ze sidderde en ontspande zich daarna , zodat hij de vibrator langzaam bij haar naar binnen drukte. Zijn piemel voelde het zachtjes trillen : een heerlijk gevoel !

“Wat ben jij toch gemeen” zei ze lacherig , toen ze allebei wat uitgeput op de bank lagen. Buiten was het al donker geworden. “Maar wel een vakkundige gluiperd . Zo fijn ben ik zelden klaargekomen. Dank je wel. Ik bedoel : dank je voor de tas! Ik had wel gezien dat de vibra weg was uit mijn tas , maar had niet verwacht , dat jij hem hier had klaargezet voor gebruik “

“Ik moet bekennen ,Annette < dat toen ik jouw foto in het paspoort goed had bekeken , ik meteen voor de bijl ging : ik vind je een geweldig opwindend stuk " Hij zwaaide har na , toen ze in haar nieuwe kever , iets te hard , wegreed. Het gebruikte condoom lag , geroutinerd dichtgeknoopt , onder de bank . Hij vegat het verder , maar daar zou hij , na een paar dagen , grote spijt van krijgen.

VN:F [1.9.22_1171]
Waardering: 10.0/10 (2 votes x gestemd)
De vergeten buideltas., 10.0 out of 10 based on 2 ratings

Recent Posts

Leave a Comment