Mijn reismeisje

Iedere ochtend en middag zie ik haar. Al meer dan een half jaar ondernemen we zo’n beetje dezelfde reis naar ons werk. We wonen in dezelfde wijk in Amersfoort. Als ik ‘s morgens de deur uitga fietst ze voorbij naar het station, waar ikzelf heen loop. We zitten in dezelfde trein en in Utrecht ook nog in dezelfde bus. Zij moet er een paar haltes eerder uit dan ik en ‘s middags is het natuurlijk hetzelfde verhaal maar dan andersom.
We hebben echter nooit meer tegen elkaar gezegd dan een simpel ‘hoi’. Tot ik op een middag van het station naar huis liep en zij me inhaalde op de fiets. We naderden een kruispunt met stoplichten en de lichten voor ons stonden op groen. Ze was me inmiddels gepasseerd en ik keek haar na zoals ik vaker doe, want het is een zeer aantrekkelijke meid met een lekker kontje. Ze stak het kruispunt over en zag de uitstekende tegel in het fietspad niet. Ze raakte met haar voorwiel de tegel en viel om. Tijd om te reageren had ze niet, want ze lag al plat op het fietspad. Geschrokken rende ik naar haar toe. Ik moest ook goed uitkijken, want voor mij was het licht inmiddels op rood gesprongen, dus kwamen er auto’s en fietsers van links en rechts, maar ik moest haar helpen. Toen ik haar eenmaal bereikt had was ze een beetje meer rechtop gaan zitten en ze voelde aan haar knie. Blijkbaar was ze direct op die knie gevallen, want haar spijkerbroek vertoonde een bloedvlek op die plek. “Gaat het?”, vroeg ik bezorgd. “Niet echt.”, antwoordde ze. Andere fietsers en voetgangers passeerden ons nieuwsgierig, maar gingen allemaal door toen ze zagen dat ik haar overeind probeerde te helpen. Met haar arm om mijn nek tilde ik haar weer op haar benen. Toen we rechtop stonden vroeg ik of ze kon lopen. Ze probeerde het, maar bij de eerste stap bleek dat dat niet zo lekker ging. “Zal ik je naar huis brengen?”, was mijn vraag. Ze knikte en ik pakte haar fiets op. Met één arm ondersteunde ik haar en met m’n andere arm nam ik haar fiets mee. Onderweg vertelde ze waar ze precies woonde en stelde ze zichzelf voor als Eva. Ik stelde me uiteraard ook voor en we hadden het erover dat het zo raar is dat er zoiets moest gebeuren om meer te zeggen dan alleen ‘hoi’.

Toen we bij haar flatje aankwamen zette ik haar fiets op slot terwijl Eva, steunend op één been, haar huissleutels zocht. Terwijl ik haar de deur door hielp zei ze: ” Ik woon op de derde etage en er is geen lift in dit oude gebouw…”. “Dan zal ik je naar boven moeten dragen of wil je hier bij de voordeur blijven zitten?”, was mijn antwoord. “Je bent wel erg lief dat je mij zo helpt.”, zei Eva waarop ik zei dat het geen probleem was. Die drie verdiepingen klimmen was geen makkie, zelfs niet met zo’n mooie meid in je armen. Toen Eva de deur van haar eigen woning openmaakte, hielp ik haar naar de bank. Haar zere been legde ze voorzichtig op de salontafel. “Moeten we niet even naar je knie kijken?”, vroeg ik, “De wond moet waarschijnlijk schoongemaakt worden.”. Ze was het met me eens. Ik zei dat haar broek dan wel uit moest, maar dat ik haar wel naar de slaapkamer wilde brengen, zodat ze iets anders aan kon trekken. “Ik ben niet zo preuts.”, was haar antwoord en ze begon de knoopje van haar spijkerbroek los te maken. Ondertussen trok ik haar laarzen uit. Het zere been moest even van tafel, zodat ze haar broek van haar welgevormde billen kon schuiven. Daarna hielp ik met het verder uittrekken van haar broek. Daar zat ze dan, in haar shirtje en string, haar mooie benen voor mij uitgestrekt. Mooi, op haar linkerknie na. Daar zat een niet al te grote wond die ik schoonmaakte en van een flinke pleister voorzag. Aangezien Eva ook binnenin haar knie pijn had besloten we dat ze maar moest blijven zitten. “Ik wil je wel iets te drinken aanbieden, maar dan zul je het zelf meten pakken!”. “Geen probleem!”, zei ik en liep naar haar keuken om ons wat in te schenken. Toen we zaten te drinken vroeg ik Eva wat haar etensplannen waren. Ze zei dat ze nog boodschappen moest doen voor vanavond, maar dat dat nu een beetje moeilijk zal gaan. Ik bood aan om het avondeten te regelen. Eva stemde in, maar alleen op voorwaarde dat ik ook bleef eten. Dat was dan afgesproken en nadat ik Eva een korte broek had gegeven ging ik boodschappen doen. Ik kookte die avond voor ons tweetjes en bleef daarna nog wat drinken en kletsen. Op een gegeven moment zei ik dat het toch echt tijd was voor mij om naar huis te gaan, want ik moest de volgende dag weer werken. Eva ze dat ik wel kon blijven slapen. Ik antwoordde dat dat echt niet nodig was, omdat ik zelf drie straten verderop woonde. “Zie het maar als een beloning…”, zei ze. Hier hoefde ik natuurlijk niet twee keer over na te denken en ik bleef.

Op een gegeven moment werd het toch echt tijd om naar bed te gaan. Ik hielp Eva naar de slaapkamer en zette haar op bed. Ze trok haar shirtje uit en vroeg of haar weer met haar broek kon helpen. Toen ik om m’n knieën zat om dat te doen, ontdeed Eva zichzelf van haar beha. Ik stond op en kon het niet laten naar haar prachtige borsten te kijken. Een bescheiden B-cup, maar erg mooi gevormd. Nog kijkend naar Eva in haar string, zittend op bed, pakte ze mijn broekriem vast en trok me naar zich toe. Ze deed mijn riem los en begon de knoopjes van mijn broek los te maken. Mijn broek ging naar beneden terwijl ik ondertussen mijn shirt uit had gedaan. In mijn boxershort was mijn pik al een beetje overeind gekomen en Eva greep mijn kruis om mijn lul op volle sterkte te brengen. Ook mijn boxer trok ze omlaag en Eva nam mijn pik direct in haar mond. Ze pijpte me heerlijk diep tot ik riep dat ze moest stoppen anders kwam ik al, zo goed pijpte Eva me. Ik zakte weer op m’n knieën en trok haar string uit, waar inmiddels een nat plekje in was ontstaan. Voor me zag ik een heerlijk poesje met een dun streepje schaamhaar. Ik kuste haar schaamlippen en Eva liet zich achterover vallen op bed. Terwijl ik Eva’s klitje bewerkte met mijn tong gingen mijn handen omhoog naar haar borsten en speelde met haar tepels tussen mijn vingers. Eva begon steeds harder te kreunen en ik likte haar lichaam steeds meer naar boven. Ik sabbelde op haar tepels, kuste haar hals en mond en drong mijn lul bij haar naar binnen. Nog opgewonden van het beffen voelde ik haar kutspieren al snel samentrekken. Dit stimuleerde mij ook weer extra, waardoor we bijna tegelijk klaarkwamen. Daarna legde ik Eva languit op bed en ging er zelf naast liggen. “Ik denk dat ik je zo wel aardig bedankt heb!”, fluisterde ze. “Dat weet ik wel zeker!”, was mijn antwoord. We kusten en streelden nog wat en vielen in slaap.

De volgende ochtend belde Eva haar werk om te vertellen dat ze niet kon komen vanwege haar knie. Ook ik meldde me ziek bij mijn baas en bleef bij Eva. Ik hielp haar met douchen, waarbij ik haar nog eens lekker verwende door haar klaar te vingeren. Deze actie bleef ook niet onbeantwoord, want nadat ik Eva had gevingerd nam ze mijn lul weer in haar mond en pijpte me tot ik klaarkwam. Ik spoot haar mondje zo vol dat het er weer uitliep. Eva veegde mijn sperma van haar gezicht , slikte de rest door en bracht haar vingers vol sperma naar haar eigen kutje. Ze vingerde zichzelf met haar vingers vol met mijn sperma. Die aanblik maakte mij zo geil dat mijn pik snel weer klaar was voor actie. Ik tilde Eva op, stopte mijn stijve tussen haar schaamlippen en duwde haar tegen de douchewand. Het duurde niet lang voordat we weer allebei kwamen en daarna heb ik Eva en mezelf afgedroogd en aangekleed. Ik verzorgde Eva die dag nog en nadat ik thuis wat schone kleding had gehaald bleef ik nog een nachtje bij haar ‘slapen’ om de volgende dag weer te gaan werken. Nog een dag later had Eva geen last meer van haar knie en hebben nog wat dingen uitgeprobeerd die eerder niet konden…
Nu zien we elkaar nog iedere dag op straat, in de trein en in de bus, maar ook thuis en er wordt heel wat meer gezegd en gedaan dan alleen ‘hoi’…

VN:F [1.9.22_1171]
Waardering: 10.0/10 (2 votes x gestemd)
Mijn reismeisje, 10.0 out of 10 based on 2 ratings

Recent Posts

Leave a Comment