De kamerzoektocht

Ik ga een kamer bezichtigen in een studentenhuis in Utrecht. De bewoners van het huis trekken meer mijn aandacht dan de zolderkamer die ik kan huren. En de rondleiding die ik krijg, blijkt reuze spannend te worden.

Ik heb besloten mijn masterstudie in een andere stad te gaan doen. Ik moet dus opzoek naar een nieuwe kamer. Na een zoektocht op kamernet mag ik langskomen bij een studentenhuis. Volgens de advertentie wonen er vier jongens en een meisje.

Ik moet me haasten, anders mis ik de trein en te laat komen bij het hospiteren, geeft natuurlijk geen goede indruk. Ik kijk nog snel even in de spiegel hoe ik er uitzie en loop dan snel naar buiten en pak mijn fiets. Onderweg naar het station fiets ik door de binnenstad. Het is een lekker warme zomerdag dus de terrasjes zitten vol. Ik ben precies op tijd op het station, meteen nadat ik ben ingestapt sluiten de deuren. Ik zoek een plekje en vis mijn mp3-speler uit mijn tas. Zwoele salsamuziek neemt al snel mijn gedachtes mee. Mijn fantasie gaat naar de vier jongens, zouden ze leuk zijn? Ik heb de laatste tijd veel te weinig aandacht gehad voor jongens. Het afronden van mijn bachelor zorgde ervoor dat ik daar helemaal geen tijd voor had.

Na een half uur moet ik overstappen. Ik had gehoopt op frisse lucht op het perron om mijn gedachtes in toom te kunnen houden, maar het is nog steeds broeierig warm. Ik loop naar het andere perron en moet nog een paar minuten wachten op de trein naar Utrecht. Ik ga op een bankje zitten en kijk naar de mensen die er rondlopen. Even verderop zit een behoorlijk knappe man, kort donker haar en lekker gespierd. Ik zit al een tijdje naar hem te kijken als hij mijn kant op kijkt. Onze blikken kruisen elkaar en houden elkaar even vast. Zou hij het zelfde voelen als ik?

Dan komt de trein het station binnen gereden. Ik sta op en hoop dat de man dat ook doet, maar hij blijft zitten. Helaas, hij gaat niet met deze trein mee. Ik glimlach naar de man als ik langs hem loop, hij lacht terug. In de trein is het behoorlijk druk. Ik had gehoopt op een rustig plekje, want ik heb kriebels in mijn buik en voel het warm worden tussen mijn benen. Ik dwing mezelf om aan andere dingen te denken. Als ik vanavond weer thuis ben, kan ik wel ongestoord verder met mijn gedachtes.

In Utrecht moet ik nog tien minuten lopen voor ik bij het huis ben. De kriebels in mijn onderbuik zijn een beetje weggetrokken, maar ik voel dat ze zo weer in volle hevigheid terug kunnen zijn. Ik ben in de juiste straat gekomen en zoek nummer 53. Het huis ziet er van de buitenkant prima uit. Ik bel aan en even later gaat de deur open. In een flits denk ik dat de man van het station in de deuropening staat. Ik slik snel om mijn onderbuik rustig te krijgen en zeg dan: “Hoi, ik ben Chantal, ik kom voor de kamer.”
“Kom binnen,” antwoordt de jongen, “ik ben Maurice.”
Hij houdt de deur voor me open en ik loop langs hem. Ik ruik zijn aftershave, de kriebels in mijn buik barsten weer in volle hevigheid los. Ik loop door het huis, de tuin in. Daar zitten de anderen. Ze stellen zich allemaal voor: Monique, Bart, Thijs en Thom. Ik ga bij hen zitten. De jongens drinken allemaal een biertje en Monique heeft een rosétje. Ze vraag of ik ook wat wil drinken. Ik zeg dat ik ook wel een rosétje lust. Tijdens het gesprek, over wie ik ben en een hoop onzin vragen (Welke smurf zou jij zijn, als je een smurf was?), kan ik mijn ogen niet van Maurice afhouden. Opeens vraagt hij: “Heb je een vriend?” Ik antwoord ontkennend. Dan vertelt Bart dat hij en 1Monique een stelletje zijn. Thijs heeft een vriendin en Thom en Maurice zijn vrijgezel. Verbeeld ik het me nou, of komt Maurice steeds dichter bij me zitten?

Tijdens het gesprek is de lucht ongemerkt betrokken, grote, donkere wolken pakken zich samen boven Utrecht. Plots vallen er grote druppels uit de lucht. We gaan snel naar binnen. In de woonkamer stelt Maurice voor om me het huis te laten zien. Op de beneden verdieping zijn de woonkamer, keuken en de kamers van Bart en Monique. Maurice loopt voor me de trap op, ik bekijk zijn achterkant goed. Hij ziet er echt lekker uit, een beetje gespierd en goed gevormde billen. Maurice draait zich plots om en ik kijk recht in zijn kruis. Hij vraagt: “Vind je het er goed uitzien?”
“Wat ik tot nu toe heb gezien, ziet er prima uit. Ben benieuwd hoe de rest er uitziet”, zeg ik dubbelzinnig. Maurice grinnikt en zegt dat hij het me wel laat zien.

Op de eerste verdieping zijn de kamers van Thijs en Thom, de badkamer is hier ook. Als ik de badkamer in loop om hem te bekijken, voel ik opeens een hand op mijn heup. “Mag ik er even langs, dan kan ik je wat laten zien.” Maurice loopt langs me, waarbij zijn arm mijn borsten raken en drukt op een knop. Het grote licht gaat uit en in het plafond gaan allemaal kleine lichtjes aan. “Dit heeft Bart er zelf ingebouwd”, zegt Maurice. In het schemerdonker loopt hij naar me toe. Ik zie een twinkeling in zijn ogen. Wat ziet hij er toch lekker uit, denk ik bij mezelf. Normaal ben ik niet zo hoteldebotel bij een eerste ontmoeting, maar nu hunker ik ernaar om hem te voelen. We kijken elkaar net iets te lang aan. Dan legt hij zijn hand op mijn schouder en duwt me de badkamer uit. “Tijd om de vrije kamer te bekijken”, zegt hij en hij leidt me naar de trap die naar de zolder gaat.

Op de zolder zijn twee deuren. We gaan eerst de linker deur in, de lege kamer. Ik kijk de kamer rond en loop naar het raam, buiten regent het inmiddels hard. Maurice komt vlak achter me staan. Ik kan hem bijna voelen en ruik hem goed. Maurice vertelt dat de huizen hier achter ook studentenhuizen zijn. Ineens wordt de kamer verlicht door een flits en direct daarna volgt een enorme knal. Ik schrik enorm en in een reflex stap ik bij het raam weg en bots tegen Maurice op. Om mij op te vangen slaat hij zijn armen om me heen. Onze gezichten zijn vlak bij elkaar. Als vanzelf zoeken onze lippen elkaar op. Zo’n vurige zoen heb ik volgens mij nog nooit gehad. Maurice fluistert in mijn oor dat ik nog niet het hele huis heb gezien. Hij neemt me mee naar zijn kamer en draait de deur op slot.

De volgende ochtend word ik wakker als Maurice de kamer in komt met twee mokken koffie. Hij komt naast me zitten in bed en zegt: “Als je het wil, mag je hier wel komen wonen.”

VN:F [1.9.22_1171]
Waardering: 0.0/10 (0 votes x gestemd)

Recent Posts

Leave a Comment